Öykü

Bir vurgun hikayesi

Aybaşından beri bu anı bekliyordum. Küçük bir kurnazlık yapmış, ay sonunda hayal dahi edemeyeceğim kadar para kalmıştı cebimde. Öğle arasında Neslihan’ı aradım. Hal hatır sorduktan sonra akşama çocuk ile birlikte Taksim’e gelmesini istedim. ‘Ne zamandır birlikte bir şey yapmadık. Biraz dolaşalım, bir yerlerde yemek yiyelim.’ deyince şaşırdı tabi kadın. Şaşırmaz mı? Özellikle çocuk olup da Neslihan işten çıktıktan sonra her ay sonu bizim için ıstırap halini almıştı. Çocuğun ihtiyaçlarını karşılamak için türlü taklalar atıyor, çoğu zaman da ailelerimizden destek alıyorduk.